Adını
bilmesem de olur,
Sen
bana en sevdiğin şiiri söyle;
Sözlerinde
yansın gecemin yıldızsız karanlığı,
Her
dize bir dua gibi düşsün kalbimin avlusuna.
Gözlerini
görmesem de olur,
Sen
bana gönlündeki gülistanı göster;
Bir
gül anlat, rüzgârla sırdaş, yalnızlığa yoldaş,
Kokusunda
sen varsa, dikenin bile rahmet olur bana.
Zülfünün
teline dokunmasam da olur,
Sen
bana gönül telinden türküler çal;
Her
ezgi, özleminle titreyen bir yağmur damlası gibi,
Öyle
çal ki kopuzu, geçmişin yeline karışsın,
Hun
atlıları duysun, Ergenekon’dan ses gelsin.
Yazar: Alp Er Tarık , İstanbul, Mayıs 2025
Not: Bu yazının tüm hakları https://mevlidi.blogspot.com aittir. Tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması yasaktır.
Görüş ve önerileriniz için;
Twitter: Alp Er Tarık
Facebook: KatreDergisi
Yorumlar
Yorum Gönder